De beweging van de Begijnen is een eerste teken van onafhankelijkheid van vrouwen. Begijnen waren alleenstaande vrouwen die rond het eind van de 11e eeuw in West Europa ontstonden. Zij waren geen nonnen, zij legden geen levenslange geloofsgeloften af. Wel waren zij ongehuwd, moesten een gelofte van kuisheid afleggen en waren zij gehoorzaam aan de pastoor van het hof, die hun overste en vader was. Zij legden geen gelofte van armoede af en zij bleven beschikken over hun eigen bezittingen. Deze vrouwen zochten een vorm van gemeenschapsleven waarbij ze ook maatschappelijke functies hadden, voornamelijk in de zorg en later het onderwijs. Zij waren voor de stad Amsterdam van onschatbare waarde bij de ziekenverzorging. Later zijn hier de eerste ‘kleuterscholen’ opgericht.